2013.03.26

Nie wierzę związkowcom

Kilka central związkowych przeprowadziło dziś strajk generalny w naszym regionie. Rozumiem związkowców, bo trudno wyobrazić sobie, byśmy mogli mieć jeszcze gorszy rząd, niż obecnie. Gospodarka rozwalona, bezrobocie rośnie, firmy padają, biurokracja niczym w Brukseli, nierozliczona afera goni następną nierozliczoną aferę, na arenie międzynarodowej znaczymy tyle, co nic. Rządzącym wychodzi jedynie ogłupiająca propaganda sukcesu, wrzucanie tematów zastępczych i straszenie opozycją. Rozumiem zatem, że związkowcy zdecydowali się na strajk, ale im nie wierzę. Po pierwsze, bo wbrew ich deklaracjom, protest uderzył jedynie w Bogu ducha winnych ludzi. Premier Donald Tusk nie miał problemu z dojechaniem do pracy, ale pasażerowie zatrzymanych pociagów i autobusów już tak. Najgorsze jest jednak to, że postulaty związkowców to leczenie forsowanego przez rząd socjalizmu jeszcze większym socjalizmem. Dżuma ma przejść, bo zarazimy się cholerą. Jakiś przykład? Związki chcą, żeby władze zlikwidowały tak zwane umowy śmieciowe. Nie wiedzą, że właściciel firmy nie daje etatów pracownikom, bo nie stać go na opłacenie wszystkich dodatków do pensji? Nie wiedzą że umowa śmieciowa jest dla wielu zatrudnionych jedyną, na jaką w socjalistycznych realiach mogą liczyć? Czyżby uważali, że lepiej w ogóle nie mieć pracy, niż być zatrudnionym na podstawie umowy śmieciowej? Nie wierzę związkowcom. I nie uwierzę im, dopóki jasno nie opowiedzą się za obniżeniem podatków, zmniejszeniem kosztów pracy i odejściem od socjalizmu w gospodarce. A znając ich przekonania czuję, że w ogóle nie dostanę szansy na to, by kiedyś uwierzyć.

Komentarze: