HUGO LAZAREK - MIECHOWICKI BURMISTRZ

Kiedy Miechowice były samodzielną wsią, na czele władz komunalnych stali naczelnicy gminy, którzy otrzymali później bardziej prestiżowy tytuł burmistrza. Najbardziej zasłużonym z nich był bez wątpienia burmistrz Hugo Lazarek. Jego sylwetkę, liczne dokonania i zasługi dla obecnej dzielnicy naszego miasta prezentujemy w dzisiejszym odcinku Panteonu bytomskiego

Urodzony w podkluczborskim Kuniowie w roku 1861 Thomas Cieplik rozpoczął swą niezwykłą karierę jako skromny nauczyciel muzyki w roku 1884. Od roku 1888 pracował jako organista w Miechowicach. Cztery lata później założył w stojącym u szczytu przemysłowego rozwoju Bytomiu przedsiębiorstwo “Musikhaus Cieplik”. Znakomity zmysł do interesów i pracowitość sprawiły, że już po kilku latach Cieplik stał się jednym z najważniejszych kupców w branży muzycznej na Górnym Śląsku. Firma mieściła się początkowo w nieistniejącym już dziś domu przy Tarnowitzerstrasse 13 (dzisiejsza ul. Jainty), by po kilku latach przenieść się do własnego budynku na Dworcową 33 (obecnie nr 18). O dawnym przeznaczeniu budynku przypomina

Urodził się 1 kwietnia 1878 roku w Reńskiej Wsi koło Koźla. Ukończył gimnazjum w Strzelcach Opolskich, a potem studiował prawo na uniwersytetach we Wrocławiu i w Greifswald. Na tym ostatnim w 1901 roku obronił pracę doktorską zyskując tytuł doktora filozofii. Po ukończeniu studiów pracował w sądzie rejonowym (Amtsgericht) w Poznaniu, a później wrócił na Górny Śląsk, gdzie objął funkcję kierownika wydziału w komendzie policji w Zabrzu. Posiadając już niezbędne doświadczenie, w 1910 roku przeszedł na samodzielne stanowisko naczelnika urzędu okręgowego (Amtsbezirk) w Miechowicach. Był to najniższy szczebel administracji państwowej, obejmujący jedną większą gminę lub też kilka mniejszych. W niektórych miejscowościach jeden człowiek pełnił funkcję zarówno burmistrza, jak i naczelnika urzędu okręgowego.

Lazarek dał się poznać jako dobry urzędnik i organizator, co zaowocowało wyborem w 1917 roku na stanowisko burmistrza gminy Miechowice. Głównym jego zadaniem była rozbudowa infrastruktury komunalnej gminy, która miała już praktycznie charakter miejski, wciąż formalnie pozostając wsią. Budowano więc ulice, zakładano oświetlenie, chodniki i skwery z zielenią. Miechowicki burmistrz był przewodniczącym Górnośląskiego Prowincjalnego Związku Gmin Wiejskich, należąc również do centralnych władz tej zrzeszającej samorządy całego państwa organizacji w Berlinie. Szczególnie opiekował się strażą pożarną, pełniąc funkcję przewodniczącego Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych.

Ważnym zadaniem była opieka nad szkołami. Lazarek jako przewodniczący tamtejszego gminnego Związku Szkolnego i kuratorium szkoły średniej przyczynił się do budowy nowych gmachów szkół nr III (później Szkoła Podstawowa nr 31 przy ul. Stolarzowickiej) i IV (po wojnie Szkoła Podstawowa nr 29 przy pl. Słonecznym) oraz odnowienia i nadbudowy szkoły I (koło cmentarza przy ul. Andersa, nie istnieje) w 1925 roku.

W 1923 roku powstała pierwsza w dziejach tej miejscowości szkoła średnia (Mittelschule), choć nie dająca matury, to jednak umożliwiająca miejscowym dzieciom górników i hutników zdobycie wykształcenia wyższego niż podstawowe. Umieszczono ją w jednym z budynków szkoły I. W 1925 roku założono jeszcze z inicjatywy burmistrza w Miechowicach przemysłową szkołę zawodową, a rok później jeszcze zawodową szkołę górniczą. Pomysłem unikatowym jak na tamte czasy było otwarcie w 1927 roku w lesie miechowickim tzw. szkoły leśnej. Był to rodzaj obecnej zielonej szkoły, mieszczącej się w drewnianych budynkach na leśnej polanie, gdzie latem przebywały jakiś czas dzieci z miechowickich szkół, uczestnicząc w normalnych zajęciach i łącząc to z grami i zabawami na świeżym powietrzu. Burmistrz był też inicjatorem budowy boiska sportowego i sali gimnastycznej na terenach dawnej kopalni galmanu Maria (niestety, później zlikwidowano je z powodu budowy w tym miejscu autostrady). W 1926 roku odnowiono też i rozbudowano park na górze Grytza.

Ponieważ władze gminy musiały urzędować w małym i ciasnym budynku, w 1928 roku oddano do użytku okazały ratusz gminny, jeden z największych na całym Górnym Śląsku. Budynek ozdobiony wieżyczką, herbem gminy i pięcioma witrażami mieścił nie tylko urząd lecz również mieszkania dla pracowników, remizę strażacką i przychodnię lekarską. Niestety, po odebraniu Miechowicom po wojnie ich samodzielności dawny ratusz jako kopalniany dom kultury uległ niszczącej przebudowie, a niedawno został całkowicie zburzony. Oprócz spraw urzędowych, burmistrz chętnie zajmował się sprawami kultury i historii lokalnej. Był przewodniczącym Górnośląskiego Związku Kulturalnego, pomagał miejscowemu historykowi Ludwigowi Chrobokowi w urządzeniu w Miechowicach muzeum regionalnego. Na koszt gminy wydawano serię publikacji na różne tematy związane z dziejami wsi. Jedną z broszur, dotyczącą spraw komunalnych i samorządowych, napisał sam burmistrz.

Hugo Lazarek otrzymał za swoją pracę Śląski Order Orła I i II klasy. Zmarł 28 listopada 1931 roku i został pochowany w Miechowicach.